آدمی

آدمی هم روح است و هم جسم ، هم فرشته است و هم حیوان ، و متعلق به دو عالم است که با یکدیگر در تعارض اند ….فقط دیدن این تعارض …کافی نیست . باید از وصف فراتر رفت و دانست که این تعارض در آدمی محتاج چاره است . بمحض بیان کلمه تعارض سوالات معینی پیش می آید : آدمی برای مقابله با وحشتی که جز لاینفک هستی اوست چه می تواند کرد ؟ آدمی برای یافتن نوعی هماهنگی که وی را از عذاب تنهایی برهاند و در جهان به او آرامش و آسایش بخشد ، و برای یافتن احساس وحدت ، به چه کار قادر است ؟ جوابی که آدمی باید به این پرسش ها بدهد پاسخی نظری نیست ، بلکه این پاسخ باید از تمام وجود و احساس و اعمال وی برخیزد ..