ممکن است خودتان در کودکی فردی حساس بوده باشید، یا این مقاله را هنگام جستجو در اینترنت برای یادگیری نحوه‌ی والدگری بهتر برای فرزند حساس خود یافته باشید. در هر صورت، بسیاری از مردم می‌پرسند: «آیا برخی کودکان حساسیت بالای خود را پشت سر می‌گذارند؟»
همانند هر ویژگی شخصیتی دیگری، جنبه‌هایی از شخصیت فرد از کودکی تا بزرگسالی تغییر می‌کنند یا شکل دیگری پیدا می‌کنند. وقتی کودکان رشد می‌کنند و کنترل خود را می‌آموزند، معمولاً تغییرات شخصیتشان شدید نیست، مگر اینکه مسائل روانشناختی در کار باشد. با این حال، گاهی کودکانی که در سال‌های شکل‌گیری بسیار حساس هستند، با حمایت مناسب والدین یا مراقبان خود، متوجه می‌شوند که واکنش‌هایشان به محرک‌ها کاهش می‌یابد و با کسب تجربه زندگی آرام‌تر می‌شوند.
برخی معتقدند کودکان هرگز حساسیت بالای خود را از دست نمی‌دهند
در سفر والدگری خود، متوجه شدم که پاسخ به نیازهای کودکانم در دوران نوزادی و سپس کودکی نوپا، به آن‌ها کمک می‌کند تا پیوند امنی شکل دهند. این امر باعث شد هر کودک احساس عشق و حمایت در حساسیت خود داشته باشد. یک فرزندم نمی‌توانست صداهای بلند را تحمل کند، و دیگری نیاز به لمس مداوم من داشت تا احساس امنیت کند. با رشد هر کودک در حالتی که به شکل امن پیوند یافته بود، آن‌ها توانستند خودتنظیمی را بیاموزند و مراقبت مناسب از خود داشته باشند و در نتیجه تأثیر حساسیتشان بر سایر اعضای خانواده کاهش یابد.
تجربه لیلا بوکاریم درباره‌ی فرزندش
در بلاگ خود درباره حساسیت پسرش، لیلا بوکاریم تجربیات خود را این‌گونه بیان می‌کند:
«گاهی همسرم و من فکر می‌کنیم، آیا ممکن است او دیگر حساسیت بالایی نداشته باشد؟ آیا این حس را پشت سر گذاشته است؟ پاسخ واضح به این سؤال، خیر است. انسان نمی‌تواند برنامه ژنتیکی خود را پشت سر بگذارد. فراموش نکنیم در طول رشد، بسیاری از جنبه‌های رفتار، افکار و نگرش ما تغییر می‌کنند. تجربیات ما شکل‌دهنده نحوه فکر کردن و بیان خودمان در موقعیت‌های مختلف است. بسیاری از مردم صادقانه از من می‌پرسند آیا کودکان حساس «این ویژگی را پشت سر می‌گذارند» و من می‌توانم منظور آن‌ها را درک کنم، به‌ویژه وقتی تنها چیزی که درباره «حساسیت» می‌دانند یا فکر می‌کنند می‌دانند این است که باعث گریه و واکنش شدید می‌شود. برای آن‌ها حساسیت ضعف است.»
چه چیزی باعث حساسیت بالای کودک می‌شود؟
ما دقیقاً نمی‌دانیم چه چیزی باعث حساسیت بالای کودکان می‌شود. اما طبق تحقیقات دکتر ایلین آرون، حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد از مردم حساسیت بالایی دارند. به نظر می‌رسد این ویژگی شخصیتی در خانواده‌ها ارثی باشد، بنابراین احتمالاً یکی از والدین کودک نیز حساسیت بالایی دارد.
هر کودک در حساسیت بالای خود منحصر به فرد است
در پایان روز، هر کودک منحصر به فرد است و قرار گرفتن در ویژگی حساسیت بالا می‌تواند بینش بدهد، نه اینکه کودک را محدود کند. برخی کودکان حساس بسیار برون‌گرا هستند، در حالی که برخی دیگر از گروه‌های بزرگ می‌ترسند. مانند تنوع گسترده تجربه‌های دوران کودکی، هر کودک منحصر به فرد است و توسط خدا به عنوان فردی خاص و شگفت‌انگیز خلق شده است. جشن گرفتن توانایی‌ها و هدایای ویژه کودک، می‌تواند راهی عالی برای توانمندسازی او و دادن حس هویت و ارزش به خود باشد.
به یاد آوردن سختی‌های دوران حساس کودکی می‌تواند موهبت باشد
اگر شما کودک حساسی بوده‌اید و برخی چالش‌هایی را که مانع رفتن به مهمانی خواب، ارتباط با گروه‌های بزرگ، سخنرانی در جمع یا دنبال کردن مشاغل خاص می‌شد، پشت سر گذاشته‌اید، ممکن است دریافته باشید که کار کردن با یک متخصص سلامت روان به شما کمک کرده است تا خجالت یا ترس شدید از صحبت در جمع را پشت سر بگذارید.
به عنوان مثال، وقتی من کودک بودم، ترس از صحنه شدیدی داشتم و نمی‌توانستم در مراسم پیانوی خود خوب اجرا کنم؛ اما به عنوان بزرگسال توانستم بر ترس‌هایم غلبه کنم و اکنون می‌توانم خوب اجرا کنم.
وقتی در مسیر حساسیت بالا همراه با فرزندانتان حرکت می‌کنید، خود را راهنمای روشن‌فکری در نظر بگیرید که به آن‌ها در خودشناسی، خودمراقبتی و عزت‌نفس کمک می‌کند.
اثر ترجمه‌شده از لورن هانتر توسط مینو پرنیانی | منتشرشده در: یازدهم مهرماه
