به اعتقاد راجرز ، انسان با کنش کامل می تواند در دگرگونی های جدی اوضاع و احوال محیط ، سازگاری بیشتری نشان دهد و دوام یابد . این گونه کسان از چنان خودانگیختگی و خلاقیتی برخوردارند که حتی با دگرگونی های دردناکی چون جنگ ، بلایای طبیعی ، کنار می آیند . از این روست که راجرز انسان با کنش کامل را « پیشرو مناسب » روند تکامل بشر می داند .
انسان های خلاق و خودانگیخته با محدودیت‌های اجتماعی و فرهنگی ، سازش فعلپذیر نشان نمی دهند ، چرا که دلبسته ستایش دیگران از رفتار خود نیستند ، البته اگر بخواهند می توانند با مقتضیات وضعیت خاص همرنگ شوند ، به شرط اینکه این همرنگی به ارضای نیازهای خودشان کمک کند و آنان را توانمند سازد تا خود را به بهترین وجه بپرورانند .
