پژوهشگران و نویسندگان دربارهٔ ویژگیهای افراد همدل یافتههایی ارائه کردهاند که در ادامه به مهمترین آنها پرداخته میشود. این نکات علمی به درک بهتر عملکرد مغز و واکنشهای عاطفی همدلها کمک میکنند.
سلولهای آینهای
پژوهشگران کشف کردهاند که برخی از سلولهای آیینهای مغز مسئول شفقت هستند. این سلولها باعث آیینهای شدن و انعکاس رنج، ترس و شادی دیگران میشوند. در افراد بسیار حساسِ همدل این سلولها پرکارترند و در افراد ضداجتماعی و خودشیفتهها این سلولهای آینهای کمکار یا غیرفعالاند. به همین دلیل درک چندانی از رنج دیگران ندارند.
میدان الکترومغناطیسی
هم قلب و هم مغز دارای میدان الکترومغناطیسی هستند. افراد همدل بهطور اخص نسبت به تغییراتی که در میدانهای الکترومغناطیسی زمین و خورشید رخ میدهد، واکنش جسمانی و عاطفی قویتری دارند. همدلها به خوبی میدانند آنچه برای زمین و خورشید میگذرد، بر وضعیت ذهن و انرژی ما اثر میگذارد.
سرایت عاطفی
در مقالهای در نیویورک تایمز، توانایی همنوسانی عاطفی با دیگران را حیاتی میشمارد. درسی که همدلها میتوانند بگیرند چیست؟ آدمهای مثبت را در زندگی انتخاب کنید؛ منفیها شما را به پایین میکشند.
دوپامین
دوپامین یکی از انتقالدهندههای عصبی است که سطح فعالیت نورونها را بالا میبرد و وجه مشخصهٔ آن پاسخ خوشایند است. همدلهای درونگرا در مقایسه با برونگراها به دوپامین کمتری نیاز دارند. در نتیجه در تنهایی خشنودترند و به محرکهای بیرونی مثل رفتن به مهمانی و گردهماییهای اجتماعی کمتری نیاز دارند.
همحسی آینهای
همحسی آینهای زمانی رخ میدهد که دو حس متفاوت در مغز جفت میشوند؛ مثلاً واژههای متنی که میخوانید را «مزمزه» میکنید یا به یک قطعه موسیقی گوش میدهید و همزمان رنگهایی میبینید.
در نتیجه همدلها موجوداتی خاص هستند؛ شاید به نظر دیگران عجیب و غریب برسند؛ اما دنیا به همدلهای بیشتر نیاز دارد و همدلها به محافظت بیشتری از خود.
م پ — اقتباس از کتاب «راز بقای آدمهای همدل» اثر جودیت اورلوف
