بعضی وقتا که عصبانی میشم ، یاد این ضرب المثل می افتم که «خلایق، هرچه لایق » . وقتی عصبانی میشم که کسی بی آنکه برایش دعوتنامه ای فرستاده باشم ، خودش با پای خودش میاد و درخواست کمک میکنه ، اما وقتی راه را نشونش میدی ، اصلا دلش نمیخواد که دست از بازی های قدیمی خودش برداره .
بیشتر از شش ماهه که میگم باید بره دارو مصرف کنه ، ولی کو گوش شنوا !
_تلویزیون گفت که خوردن دارو عوارض داره .
_نگفت نخوردنش هم عوارض داره ؟ از من گفتن ، اگر نخوره دچار دردسر میشیدها !
_میگه نمیام . مگه من دیوونم ؟
__بهش بگید دیوونه ها هم اول همین بازی هارو درآوردن و گفتن مگه ما دیوونه ایم ؟ بعد دیگه برای درمان دیر شد . اگر الان که پانزده ساله است حریفش نشید ، بعدا چه می خواهید بکنید . نفسی کشیدم که بیشتر شبیه آه بود….